ΣΕΙΣΜΟΙ-ΦΟΒΟΣ-ΦΟΒΙΑ

Η Ελλάδα είναι μια σεισμογενής χώρα, ο Ελλαδικός χώρος είναι στην ιστορία του ταυτισμένος με τους σεισμούς και αυτοί έχουν επηρεάσει σημαντικά την εξέλιξη και πορεία του πολιτισμού αλλά και της κοινωνίας. Οι περισσότεροι στη χώρα μας ανησυχούν και έχουν το μυαλό τους ενήμερο για το θέμα των σεισμών, ταυτόχρονα κάποιοι ανησυχούν και ενδιαφέρονται περισσότερο για τα φαινόμενα αυτά και φαίνεται να ασχολούνται περισσότερο με το συγκεκριμένο θέμα, ιδιαίτερα όταν υπάρχει στη χώρα έντονη σεισμική δραστηριότητα ή ακόμη και σε άλλες χώρες γειτονικές ή μη. Στις περιπτώσεις αυτές οι άνθρωποι αρχίζουν να ασχολούνται περισσότερο με το θέμα, ζητούν πληροφορίες για το εάν αυτός είναι ο κύριος σεισμός ή θα ακολουθήσει μεγαλύτερος, ρωτούν τους σεισμολόγους αν επίκειται σεισμός στην περιοχή τους και έτσι αρχίζει μια διαρκής ανησυχία και ένας διάχυτος φόβος για επερχόμενο σοβαρό σεισμό.

Θα πρέπει όμως στο σημείο αυτό να υπογραμμίσουμε τις διαφορές ανάμεσα στο φόβο και στη φοβία.

Σε ότι αφορά το φόβο πρόκειται για μια διαδικασία συγγενή με το άγχος που στόχο έχει να μας αφυπνίσει και να μας ενεργοποιήσει, παρόλη την αρνητική υφή του, ο στόχος είναι να ενεργοποιήσει τον οργανισμό μας ώστε να παρέχουμε ασφάλεια, προστασία και προφύλαξη στον εαυτό μας αλλά και στους αγαπημένους μας. Θα μπορούσαμε δηλαδή να πούμε ότι στόχος του συναισθήματος του φόβου είναι να τερματιστεί ο φόβος αφού έχουμε κάνει τις απαραίτητες κινήσεις και στρατηγικές.

Σε ότι αφορά τη φοβία: Φοβία χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ένας αδικαιολόγητος ή παράλογος φόβος που εκδηλώνεται για ένα αντικείμενο, μια κατάσταση ή μια δραστηριότητα. Ο φόβος αυτός κατακλύζει το άτομο ξαφνικά και πολλές φορές αδικαιολόγητα, ενώ μπορεί να ενεργοποιηθεί από σκέψεις, εικόνες , συζητήσεις και αναπάντεχα ερεθίσματα. Πολλές φορές συνδέεται και με σωματικά συμπτώματα: δύσπνοια, ταχυκαρδία, πόνο στο στήθος ή πίεση, αίσθημα πνιξίματος ή ασφυξίας, ζαλάδα και ίλιγγο, αίσθημα τρεμουλιάσματος σε διάφορα σημεία του σώματος, εφίδρωση, ξηροστομία, αίσθημα λιποθυμίας, ταραχής ή πανικού.

Γίνεται σαφές και ξεκάθαρο ότι ο φόβος των ανθρώπων για τους σεισμούς είναι ως επί το πλείστον μια φυσιολογική και υγιής αντίδραση προστασίας του ατόμου μπροστά σε ένα απειλητικό φυσικό φαινόμενο. Ένα συναίσθημα που ενεργοποιεί στην κατεύθυνση της προστασίας και της ασφάλειας, ένας φυσικός ενισχυτής που προάγει στρατηγικές προστασίας. Η φοβία όμως για τους σεισμούς είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, στην περίπτωση της φοβίας, δεν υπάρχει πραγματικό συμβάν σεισμού αλλά η ιδέα του σεισμού. Οποιοδήποτε γεγονός, κατάσταση, πληροφορία, εικόνα ή συμβολισμός, ο οποίος σχετίζεται με σεισμό, αρκεί για ενεργοποιήσει αυτόν τον υπερβολικό φόβο. Η φοβία επηρεάζει αρνητικά το σύστημα της ασφάλειας μας, δίνει λανθασμένους συναγερμούς στο σώμα μας και επιτάσσει πανικό, φυγή ή λιποθυμία. Στα άτομα που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν φοβία για τους σεισμούς περιλαμβάνονται τα άτομα με γενικότερη προδιάθεση στο άγχος και στον φόβο καθώς και άτομα που έχουν ζήσει έναν καταστροφικό σεισμό και τα οποία είναι πολύ πιθανόν να βιώνουν και μετατραυματικό στρες.

 Σε κάθε περίπτωση έντονου ή γενικευμένου άγχους είναι σημαντική η αναζήτηση κατευναστικών και καταπραϋντικών πληροφοριών για τον οργανισμό μας. Η προσπάθεια δημιουργίας και διατήρησης κάποιας μορφής ελέγχου καθώς και η αίσθηση ασφάλειας είναι ζωτικής ανάγκης.